BLOGS

  jan nico mulderij
lebbestaok

DE LEBBESTAOK


24 05 2019

De Lebbestok is de grenspaal tussen Peest en Zeijen (Drenthe) gelegen waar de Schaapdijk en de Veldweg samen komen.

Uit Wikipedia.


De overlevering wil, dat op een dag vlak bij Peest een meisje, Lebbe genaamd, werd vermoord om het geld dat ze bij zich had. Maar de markelieden van Norg (waar Peest onder viel) wilden haar niet begraven, omdat ze het te duur vonden. Dat wilden ze niet zeggen en dus beweerden ze dat Lebbe niet op de markegrond zou liggen. Nou, als dat zo was, wilde de marke van Vries (waar Zeijen onder viel) dat wel doen en ze plaatsten bij haar graf op de hei een stok. Als herinnering aan ieders plicht en ... als nieuwe grenspaal. Lebbe lag immers niet in de gemeente Norg, dus moest het wel Vries grondgebied zijn. Zo komt het dat de grens tussen Peest en Zeijen zo'n merkwaardige hoek heeft. Ondanks dat de gemeenten Norg en Vries niet meer bestaan, is deze hoek nog steeds zichtbaar, omdat ze beide in een andere nieuwgevormde gemeente ondergebracht zijn: Noordenveld en Tynaarlo.
In 2010 stond nog een replica van de lebbestok in Peest. Op een steen voor de stok staat vermeld: “Lebbestaok. Vrouw Lebbe is hier vermoord en te Vries begraven waarna een staok tussen Norg en Vries de grens moest gaan bepalen.”

UIT DE BRAND


Onvertelde familieverhalen

Elim, 26 02 2019


“Uit het leven van een veenarbeider” door Mindert Aardema. Schoonebeek, 1926 en 1940. Zijn belevenissen zijn mogelijk vergelijkbaar met de geschiedenis van mijn familie.

1. In en uit de brand
Ik huurde een stuk land van Veltkamp (...) Hij zei toen dat ik dat land niet langer kon houden. Hij kreeg daar een nieuwe huis op. Ik zei toen tegen hem dat hij wel een huis had, het was een oud boerderijtje. Toen deelde hij mee dat dit zou worden opgeknapt en dan kwam het vuur erover. Het moest natuurlijk wat worden opgeknapt om het te kunnen verzekeren.

lees meer

ALS IK GA


27 01 2019


Als ik ga dan ga ik zeer tevreden.
Jammer dat ik al die tijd zo zweeg ...
Daarom blijf ik toch maar in het heden:
Maak eerst geheel mijn hartje leeg.

RINGWAL


Haamstede, 25 07 2015


Een luid, klagelijk geloei klonk er uit de stal. "Behoehoei". Aanhoudelijk en met een snik.
De boer zuchtte en maakte aanstalten om in de benen te gaan. Veel energie had hij niet meer na een lange dag ploeteren. Maar als een koe hem zo riep, dan ...
"Laat maar Jannes, 't is ons Mientie maar, ze is wat neursig vandage" zei zijn vrouw met een vaste, zachte stem en duidde met haar hand dat Jannes kon blijven zitten. Jannes liet zich weer in een luie houding zakken. Mientie loeide nog eens langgerekt en jammerlijk. Maar z'n vrouw Griete had gelijk, Mientie was de hele dag al neursig en ongedurig. Misschien is het morgen over.
"Tiet veur de piepe" dacht Jannes tevreden: "Griete, geef ie even de piepe an?" Met een rokertje bij een snorrend vuurtje kon Jannes goed ontspannen. Buiten was genoeg werk te doen maar dat was nu omsloten door het nachtelijk duister. Een lijst klussen ging nog door zijn hoofd, terwijl hij probeerde vuur aan te brengen in de gestopte pijp. Maar dat moment verdween voorlopig doordat er luid op de deur werd gebonsd. Van schrik liet hij de pijp op de grond rollen.

lees meer

PRUTSTENT


Haamstede, 23 07 2015


"En we hebben niet één of ander prutstentje! We hebben een De Waard-tent! En MIJN naam is Bruinenberg!"
De jongen achter de balie schudde z'n hoofd en hakkelde: "Maar meneer ... de ... ik ... " Verder kwam hij niet, de boze man stond het niet toe.
"Om precies te zijn, wij hebben een Vergrote Zilvermeeuw, als je dat iets zegt, maar dat zal wel niet. Toen we hem kochten was jij nog niet geboren!" De man was niet te stoppen. Het was net alsof z'n boosheid had gewacht op dit incident en wilde vervolgens helemaal,uitgebreid ontploffen. "En we staan al jaren op onze eigen vaste plek: S21. Hier op het eerste veld is dat! Het bestaat niet dat die nu uitgerekend dit jaar bezet is door iemand anders".
Er werden druppels zweet zichtbaar op het verhitte gezicht van de boze meneer Bruinenberg. De jongen achter de balie leek steeds ietsje kleiner te worden na iedere verbale aanval. Gatver, de man begon met spatjes speeksel te schreeuwen. Dat was duidelijk te zien in de stralen van de zomerzon die het hout in de benauwde ruimte een warme honingkleur gaven.

lees meer

OP DE BANK


Tussen Deventer en Zutphen, 12 06 2015


Wacht ik tot je naast me komt zitten
We samen de wereld inkijken
Met een bakkie luisteren naar onze zonen
Die hun leven beleven.
trein
Dan is het de tas naast me
Die met mij over het spoor zoeft
Een croissant, stemmen, verhalen, beweging
Beleef ik mijn leven.

SPANGENSEKADE


Opa Klaas

Rotterdam, 01 05 2015


zonder besef van tijd
weet ik dat we al uren zo zitten
naast elkaar op het groen uitgeslagen bankje
mijn beide handjes gevuld:
een leeg broodzakje rechts
jouw hand links.
stil kijken we naar het leven in de Schie

lees meer
© Jan Nico Mulderij, 2020
Contact